Safari en strand - Tanzania en Zanzibar
In Tanzania gaat het leven van een avonturier vaak wel over rozen
Wat zijn we soms gezegend. Dat gaat niet alleen over het feit dat we vaak mogen reizen, maar nu naar Tanzania, en ook daar vliegt KLM lekker rechtstreeks heen. Zo stap je in de ochtend in en ben je 9 uur later op een vliegveld vlak naast de Kilimanjaro. De agent staat klaar en een uur later duiken we ons bedje in, in hartje Arusha. Ik reis met mijn twee dochters en wij hebben allemaal onwijs veel zin in de komende dagen.
De volgende morgen staat onze chauffeur cq. gids George klaar. Dunya haar bagage was gisteren helaas niet aangekomen. Als ervaren reiziger had ze gelukkig wel wat noodzakelijkheden in haar handbagage. Omdat we niet zeker weten hoe lang het zal duren alvorens die koffer bij ons komt gaan we toch nog even 2 t-shirts en slippers kopen, en daarna gaan we op pad. Allereerst rijden we langs onze lokale agent. Dat doen overigens al onze klanten. Bij een kopje koffie krijgen we een uitgebreide briefing over onze reis en dan is het en-route. De rit brengt ons vandaag in Tarangire. Dan zit je er gelijk lekker in. Bij de ingang is het echt vol met jeeps. Dat blijft een item deze reis want we zijn zeker niet de enige die dieren willen zien. De 4X4 waar we in zitten is van alle gemakken voorzien. Een elektrische koelbox en zelfs Wifi, al hebben we die na Tarangire nooit meer gezien ????. Maar goed, we komen ook niet voor internet naar Tanzania. We willen dieren zien! En we beginnen met 2 leeuwinnen en dan volgt er werkelijk een stortvloed aan olifanten. Dat is logisch want daar staat Tarangire bekend om. Na een hele late lunch aan de rand van een rivier rijden we op het gemakje naar ons kampement dat diep in het nationale park zit verstopt. Het aantal jeep wordt minder en minder en dat geeft een heerlijk ontspannen safari gevoel. Ons tented camp is werkelijk prachtig gelegen met een mooi uitzicht op de omgeving. We worden heel hartelijk ontvangen. De dames zijn moe maar ik ga vanavond op nachtsafari. Daar hebben ze de volgende morgen spijt van want ik ben nu al diverse civet katten, jakhalzen, uilen en vossen verder. Echt heel erg de moeite waard en bijzonder want bij mijn weten kan het nergens anders.
De volgende morgen is iedereen weer fris en fruitig en we gaan weer op pad. Het einddoel vandaag is het Natron meer. Het is alweer even geleden dat ik daar ben geweest. Ik wil graag mijn dochters de schoonheid van het gebied laten zien. Maar eerst game driven we Tarangire uit. Dan volgt er een lunchstop in Mto Wa Mbu bij de duurste souvenirwinkel van Afrika (Safariland, wat je ook doet, er nooit wat kopen!) en dan pas rijden we door. De koffer van Dunya is inmiddels ook weer bij ons aangesloten, een klein wonder als je het mij vraagt. De weg was vroeger echt vreselijk slecht, als je al over een weg kon spreken. Nu is het omgetoverd in “Afrikaanse massage” wat gelijk staat aan een wasbord weg. George neemt het met de nodige vaart dan hobbelt het iets minder erg. 3 uur later staan we op Ol Doniyo Lengai, de heilige berg/vulkaan van de Masai te kijken. Wat een plek, man o man! In de verte glinstert het Natron meer als wij ons installeren in onze tent voor de komende nachten. De lodge is ontzettend gezellig en met een heerlijk flesje Zuid Afrikaanse Chenin Blanc is het leven goed.
We hoeven niet eens heel vroeg op. De douche wordt helaas niet warm maar dat er een douche is, is al bijzonder. Het ontbijt smaakt zalig en dan is het tijd om naar het meer te rijden. Daniël, onze lokale Masai gids voor vandaag, neemt ons mee naar een plek waar tienduizenden flamingo’s bij elkaar zijn gekomen. Prachtig! We nemen heel veel foto’s en mogen zelf pootje baden in het meer. Dat kan alleen bij plekken waar ook zoet water het meer in loopt anders is het zuurgehalte veel te hoog en vervelt je been op een hele nare manier en is de vakantie over. Na een smakelijke lunch gaan Dunya en ik op pad en Tara installeert zich aan het zalige zwembad. We wandelen naar een waterval. Het is avontuurlijker dan wandelen want er is wel wat klimmen en klauteren voor nodig en een aantal stukken moeten we ook gewoon door het water waden. Maar dan zijn we er en staan we gelukzalig samen onder de waterval. Voor mij was dit in 1995 één van de redenen om dit vak te kiezen en het is mooi om dit na al die jaren nu ook aan mijn dochter te kunnen laten zien. Je zou er haast sentimenteel van worden. In de avond doen we de wijn van gisteren nog eens even dunnetjes over. In de avond waait het hard maar we liggen heerlijk in ons tented camp. Alle tented camps die we gebruiken hebben eigen douche en WC. Wel een tip, douche in de middag, dan heb je kans op warm water ????!
De weg naar de Serengeti was vroeger zeer avontuurlijk omdat je in een serie van haarspeldbochten het plateau op reed. Die tijden zijn voorbij. Na een uitstekende gravel road wordt het op een gegeven moment zelfs asfalt. Het moet niet gekker worden. Uiteindelijk komen we bij Kleins Gate en rijden we de Serengeti in. Ik heb voor onze reis het uiterste noorden opgenomen omdat het in juli en november zo maar kan zijn dat je de migratie tegenkomt. We zijn het nationale park nog niet in of we worden om de oren geslagen met enorme kudden gnoes en zebra’s. Naarmate we dichter bij de Mara rivier, de scheiding tussen Kenya en Tanzania komen worden het er alleen maar meer. Ongelooflijk, wat een schouwspel. We knippen er vrolijk op los en komen dan ook nog een leeuwin met haar kleintjes tegen. Laat in de namiddag bereiken we via wat jachtluipaarden ons kampement. Dat is spliksplinter nieuw en heeft nog wat kinderziektes maar we kijken wel onze ogen uit. We hebben tegen deze tijd overigens al 4 van de Big 5 gezien, dat was in Tarangire al gepiept.
Een nieuwe dag voert ons naar de centrale Serengeti. Je zou kunnen denken waarom doe je dat als de Grote Trek in het noorden is, maar katten zijn territoriaal. Zo komen we dan ook onderweg heel veel leeuwen en jachtluipaarden tegen. We zien zelfs leeuwen jagen en genieten van de oneindigheid die de Serengeti is. Het is pakweg zo groot als Nederland om je er een beetje een idee bij te geven. Ons kampement voor vannacht ligt op een wonderschone plek en voor mij is dit kamp het mooiste van de reis. Zo rustig, zo vredelievend… totdat je in de avond de hyena’s en leeuwen hoort roepen en brullen, dan weet je dat dat gevoel behoorlijk misleidend kan zijn.
De wekker gaat vanochtend om 4 uur want we gaan ballonvaren. Geen goedkope excursie maar elke euro meer dan waard. Tijdens de rit er heen komen we in het donker een serval, mannetjesleeuw en een jakhalsfamilie met pups tegen. De dag is nu al geslaagd! Dan krijgen we onze safety drill en kruipen we in de mand van de ballon en voor we er erg in hebben dwalen we geluidloos boven de Afrikaanse vlakte. We hebben kippenvel en je hoopt dat dit voor eeuwig mag duren. Giraffes staren ons aan en olifanten tetteren naar ons. Dan landen we na een ruim uur om met een glaasje champoepel dit succes te vieren. Een heerlijk ontbijt wordt ergens geserveerd en je vraagt je helemaal niet meer af of dit “over the top” is maar keuvelt wat met medelotgenoten.
Onze gids pikt ons op en we gaan vandaag eerst in het oostelijke deel van de Serengeti op zoek naar nog meer dieren. Na een lange ochtend kunnen we echt geen leeuwen meer zien…echt! De weg leidt ons dan naar de flanken van de Ngorongoro krater waar ons kamp voor de nacht te vinden is. Bij aankomst wordt ons luchtigjes vertelt dat het wel eens kan waaien. Het is nog niet gezegd of er steekt een ijzige wind op die de hele namiddag en avond blijft blazen. Je zit hier op een dikke 1800 meter dus thermojasjes aan. Voordeel is dat je geen koeler voor de wijn nodig hebt. Na een bijna Indiaas buffet zoeken we onze tent op waar een kruikje op ons ligt te wachten.
Tijd om de Ngorongoro krater te bezoeken. Het is bewolkt en gemeen koud maar in de krater maken de kroonkraanvogels die we spotten dat al snel goed. We rijden naar een bos in de krater waar we na een plaspauze (van de kou) stuiten op de laatste van de Big5, de zwarte neushoorn! Ze worden hier zeer goed beschermd want ze zijn zeer zeer schaars aan het worden. Op de rit de krater uit stoppen we bij het uitzichtpunt en laten we ons daarna verleiden tot een winkelsessie in een charmant klein winkeltje. Ik koop iets moois voor Tonia want zij is deze reis niet mee. Vanmiddag slapen we in Karatu. Ik had geen hoge verwachtingen van deze lodge maar ik heb me ronduit vergist. Een zalige plek waar het zeer goed toeven is. Ik boek een massage want na al deze game drives is dat geen overbodige luxe.
Een laatste drukke dag voordat we naar Zanzibar vliegen. We beginnen met een safari in het Lake Manyara National Park. Zelf laat ik onze gasten hier graag beginnen. Het park is momenteel maar deels te bezoeken omdat het ontzettend veel geregend heeft. Toch spotten we de beroemde leeuwen en blijf ik zeker een kwartier hangen bij de bijeneters die je hier vaak kunt spotten. Dan gaan we verder naar Mto Wa Mbu en is het tijd om op de fiets te klimmen. We rijden met 2 enthousiaste gidsen langs de rijstvelden, bananenplantages en krijgen we les in het snijden van houtwerk. Dat laatste is echt een kunst en we bakken er helemaal niets van. Dan snel een lunch om vervolgens op weg te gaan naar de luchthaven. We vliegen vanavond naar Zanzibar. Bij aankomst daar staat onze chauffeur klaar en hij brult om de 10 woorden; “Relax!” Nou daar zijn we wel aan toe.
We blijven 3 nachten op Zanzibar maar behalve wat wandelen door Nungwi, een dorpje in het uiterste noorden van het eiland, komen we eigenlijk niet. Ik wilde heel graag met de dames gaan snorkelen maar er zijn wat buikjes licht van slag en het tempo van de reis laat zijn sporen na. Dus blijft het bij lekker zwemmen, zonnen en ontspannen… Een waardig einde van een meer dan geslaagde reis.
De laatste dag van onze reis krijgen we een transfer naar de haven. Ik heb bedacht dat het leuk is om met de boot naar het vasteland te reizen. Het is af en toe een beetje deinen maar de stoelen zijn zeer comfortabel en anderhalf uur later stappen we uit in Dar es Salaam. Een laatste transfer brengt ons op de luchthaven van Dar es Salaam en dan is het helaas kwaheri Tanzania; het was weer een waar genoegen om je te mogen bezoeken! Tot de volgende safari…
