Privé rondreis Ecuador en de Galapagos

Dag 1;

Het is en blijft geen pretje om naar Ecuador te vliegen. Onze nationale trots vliegt er heen maar als je naar Quito wil vliegen betekent het toch stoppen in Bonaire en ook nog een keer in Guayaquil. Zestien uur na take off staan we wat wiebelig op onze benen in Quito. De hoogte (2800 meter) draagt daar zeker aan bij. We besluiten het dan ook vandaag lekker rustig aan te doen. We bezoeken de kleine indianen markt niet ver van ons hotel. Later in de reis gaan we natuurlijk kijken in Otavalo maar het is heerlijk om alvast de kleuren en geuren op te snuiven. In de namiddag, na een heerlijk dutje, rijden we naar een gezellig restaurant dat gerund wordt door een Ierse dame. Het is er niet druk maar het eten is heerlijk. De bar mag er ook zijn en het uitzicht op Quito is mooi. Morgen gaan we lekker op pad.

Dag 2;

Om 6 uur gaat de wekker maar vanwege het tijdsverschil hebben we hem eigenlijk niet nodig. Om vijf uur zijn we wakker. We zetten koers naar Papallacta, een kuuroord hoog in de Andes. Om er te komen moeten we een pas over en tot onze grote verbazing ligt er vlak bij de evenaar een klein laagje sneeuw. Het is bitter koud en bewolkt. Papallacta heeft prachtige minerale bronnen met warm water en we weten dan ook niet hoe snel we er in moeten komen. Elk bad heeft zijn eigen temperatuur en na 3 baden hebben we degene gevonden die het beste bij ons past. Na een uurtje weken vervolgen we onze weg en stoppen na een korte rit bij de Mwuango lodge. Deze lodge heeft als specialiteit kolibries. Er zijn zeker zo'n 6 tot 8 verschillende soorten te zien. Wij vallen als een blok voor de sabelkolibrie, met zijn enorme lange snavel. Het is heerlijk om onder het genot van een kop koffie of thee deze prachtige vogeltjes te bekijken en natuurlijk ook uitgebreid op de gevoelige plaat te zetten. Het weer zit echter niet mee maar dat mag de pret niet drukken. Onze chauffeur weet dan een plek waar we neushoornkevers kunnen zien en nadat we even met onze handen in de modder hebben gewroet vinden we er prompt een paar. Na een lekkere lunch (forel is een specialiteit in dit deel van Ecuador) begint onze eindbestemming van vandaag in zicht te komen. Tena ligt in het Ecuadoriaanse deel van het Amazone bekken. Het is een „outpost" maar niet diep genoeg in de jungle om te kunnen spreken van een rijk dierenleven. Toch heeft het een hele prettige atmosfeer en de lodge waarin we verblijven heeft behalve een generator geen elektriciteit. De lodge ligt aan de Rio Napo en de huisjes liggen allemaal aan het water. Romantischer kan haast niet! We genieten echt met volle teugen en vallen met het zachte geruis van het water in slaap.

Dag 3; 

De zon wekt ons rond half zeven. Het belooft een prachtige dag te worden en na een ontbijt waarvan vooral het heerlijke fruit (wat hebben deze mensen wat dat betreft toch een geluk!) me bijblijft. Onze auto heeft wat kuren maar na wat gepruts doet ie het gelukkig. We worden gedropt bij de rivier de Chatun Yacu die zijn oorsprong vindt bij de Cotopaxi vulkaan. We gaan raften! Onze raftgids begint te glinsteren en meldt ons vol trots dat de rivier de afgelopen dagen goed zijn best heeft gedaan. Vol goede moed trekken we ten strijde tegen onze eerste stroomversnelling maar God, wat is het water koud! Deze rivier blijkt bij navraag de enige te zijn die zo koud is wat dan wel weer als voordeel heeft dat je niet bang hoeft te zijn voor kaaimannen. Aangezien wij vanmiddag nog naar Banos moeten besluiten we om voor de halve dag optie te kiezen. De stroomversnellingen zijn klasse 3 en voor eenieder goed te doen. Toch bieden ze echt wel het nodige vermaak. We stoppen onderweg nog even om een heerlijke zoete ananas te verorberen en om daar dan gelijk ook lek geprikt te worden door zandvlooien en die beten  jeuken zo......... Bij terugkomst in de lodge blijkt de auto het te hebben opgegeven en moeten we even wachten op vervangend vervoer. We gaan nog even kijken bij de tarantula die acher de spiegel woont. Wat zijn die spinnen harig! Na niet al te lang wachten gaan we dan toch op weg naar Banos. Het is wel een stukje rijden en we stoppen nog bij de Pailon del Diablo, een werkelijk schitterende waterval. Je loopt er in ongeveer 20 minuten naar toe en kunt dan op een hangbrug de waterval bewonderen. Er zijn ook balkons gebouwd die een prachtig uitzicht geven veel dichter bij de waterval en wij klauteren door een smalle grot tot een plek achter de waterval zelf! Het is wel een tikkie glibberen en je moet ook niet bang zijn om lekker nat te worden maar het is het meer dan waard. Het is al bijna donker als we in Banos aankomen en het mooie weer van vandaag maakt plaats voor dikke wolken. We kunnen de actieve Tungaruhua vulkaan nog net even zien. Als we willen gaan eten horen we hem donderen en de ramen van het restaurant staan gewoon even te trillen. We blijken veilig te zitten maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat het je niets doet. Het hotel is heerlijk en biedt zeer veel mogelijkheden om te wandelen in de omgeving en heeft een zeer uitgebreide spa. Wij komen hier helaas niet echt aan toe want wij moeten de volgende ochtend weer terug naar Quito. 

Dag 4;

Aangekomen in Quito genieten we van een uitgebreide lunch in restaurant Zazu, een van de beste restaurants in Quito. Ons hotel ligt midden in de uitgaanswijk van Quito waar het altijd gezellig druk is en vol zit met leuke restaurantjes en barretjes. Na de lunch gaan we de oude stad bekijken. Tot nog niet zo heel lang geleden had het oude centrum van Quito terecht een hele slechte naam. Tegenwoordig is het echter prachtig ,zijn de kerken helemaal gerestaureerd en is het ook heerlijk toeven op de vele pleinen. We struinen lekker een paar uur alle pleinen af en genieten van alle kleurrijke mensen om ons heen. De engel van Quito staat op wacht en kijkt over de oude stad. Het oude Quito is een bezoek echt meer dan waard! Als we met een taxi weer teruggaan naar het hotel hebben we wilde plannen maar nadat we even onze e-mail hebben gedaan en lekker uitgebreid hebben gedoucht houden we de dag voor gezien en kruipen we lekker onder de wol.

Dag 5;

Wat is dat toch met reizen en altijd maar weer vroeg opstaan.....het is zes uur en wij zitten alweer gedast en gestrikt in een auto op weg naar de luchthaven. Het is echter meer dan de moeite waard want we zijn op weg naar de Galapagos eilanden! Om half acht stijgen we op en na weer een stop in Gauyaquil komen we om kwart voor tien op Baltra aan. Het is op de Galapagos eilanden een uur vroeger dan op het vaste land. We hebben vandaag 2 duiken geboekt. Ik heb zelf al eerder op de Galapgos eilanden gedoken en het staat werkelijk in mijn geheugen gebrand. De duik bij het eiland Genovesa bracht me oog in oog met schitterende adelaarsroggen en hamerhaaien. Er is vaak niet veel koraal te zien maar er zit zoveel voedsel in zee dat het dierenleven echt overvloedig te noemen is. Onze duikplek zou North Seymour moeten zijn. Helaas blijkt bij aankomst de boot kapot (je moet altijd flexibel zijn als je reist!) en we duiken dan ook op het eiland Santa Cruz. De duiken zijn mooi, niet wat ik ervan had gehoopt maar Tonia is extatisch. We zien zeeleeuwen die met ons komen spelen. Dan opeens is er een haai en zien we ook prachtige pijlstaartroggen. Verder zijn er talloze soorten prachtige vissen en we genieten weer volop. Later in de middag komen we bij onze boot, de Voyager, aan. We lunchen snel en vertrekken dan met de rest van onze groep naar het Charles Darwin Research Centre. De groep heeft tijdens onze duik de schildpadden op Santa Cruz bezocht. Het maakt voor ons niet uit want wij zien ze nu in volle glorie. Na uitgebreid te hebben rondgekeken slenteren we terug naar de pier waar we pelikanen en zeeleeuwen zien loeren op vers gevangen tonijn. Het is ongeloofelijk dat mens en dier hier zo goed naast elkaar kunnen leven en je vraagt je af waarom dat nou alleen maar hier wil lukken. In de avond gaan we met een paar mensen van de boot borrelen in Puerto Ayora maar we moeten om 10 uur weer terug zijn...... Dat is maar goed ook want morgen is er weer een drukke dag.

Dag 6;

Na uitleg over hoe te handelen bij problemen op de boot (die overigens echt fantastisch is met supervriendelijke crew!) gaan we ons eerste eiland bezoeken. We hebben vannacht om 3 uur het anker horen hijsen en om 6 uur waren we er. Het eiland heet South Plaza. Sufferd die ik ben laat ik mijn camera in het water vallen bij het aan land gaan. Gelukkig weten we later op de dag de fotos te redden, de camera is helaas ter ziele. Gelukkig heeft Tonia een back up camera......en anders is er altijd nog de I phone....... Op het eiland ga ik zitten en een kleine zeeleeuw komt nieuwsgierig op me af. Ik kijk hem aan en steek mijn hoofd wat naar hem toe. Voordat ik er erg in heb voel ik zijn snorharen op mijn lippen en heel even kijken we elkaar diep in de ogen. Wat een fantastisch moment! Op het eiland leven verder zowel land- als zeeleguanen en veel verschillende vogelsoorten. Ik vind zelf de fregatvogels het mooiste, ze zweven zo sierlijk..... Na 2 uur rondwandelen hebben we het eiland gezien en gaan terug aan boord voor weer een heerlijke lunch. Een kort dutje later trekken we de wet suits aan want we gaan snorkelen. Binnen no time hebben we een zeeleeuw die heerlijk met ons speelt. Wat een ongeloofelijke gracieuze dieren zijn het toch onder water. De bodem van de zee lijkt wel een levend tapijt van vissen en 2 uur later stappen we helemaal voldaan weer aan boord. Snel douchen want we moeten nog even aan land. Dat is ook weer een belevenis want de zeeleguanen en zeeleeuwen schreeuwen om aandacht. We zien ook nog zeeschildpadden, het kan niet op! Na een kort diner is het slaaptijd want al die zeelucht......

Dag 7;

We worden wakker en kijken naar buiten; Espagnola is het oudste eiland van de Galapagos en beroemd om zijn albatrossen. Die zien we niet gelijk maar de fregatvogels die op onze boot zitten kijken ons nieuwsgierig aan. Na het ontbijt stappen we weer in de landingsbootjes en zetten voet aan wal. De leguanen en zeeleeuwen blijven geweldig omdat je er zo dicht bij kunt. Deze morgen zien we voor het eerst Jan van Genten  in grote getalen. De blauwvoet Jan van Genten doen de paringsdans, een heel grappig gezicht. Het is net een disco voor vogels. Dan zien we de albatrossen. Het zijn er honderden en ze zitten op hun eieren. Ontzettend fotogeniek! Er is ook een plek die toepasselijk Albastros international Airport heet en waar je deze prachtig sierlijk vliegende vogels enorm ziet stuntelen om van de grond te komen. We zijn er van overtuigd dat Espagnola een van de mooiste eilanden van de Galapagos moet zijn! In de middag is het weer tijd voor waterpret. Allereerst gaan we snorkelen bij Gardner eiland dat vlak voor Espagnola ligt. Het water is enorm helder en we spelen uitgebreid met de   vele nieuwsgierige zeeleeuwen. Dan besluiten we om het eiland rond te snorkelen. Dat blijkt vrij ambitieus maar we komen een heel eind. Er zit enorm veel vis en we zien nog een sierlijke adelaarsrog aan ons voorbij trekken. Dan moeten we helaas weer terug naar de boot. We gaan nog een keer aan land in Espagnola. Wij besluiten echter om het al snorkelend te doen en de reden daarvoor is een aanlokkelijk uitziende rots vlak voor het strand. Het blijkt de moeite meer dan waard te zijn want we zien heel veel schildpadden en ook nog de nodige pijlstaartroggen.  Als we aan land komen begroeten honderden zeeleeuwen ons. Wat zijn de Galapagos eilanden prachtig! We hebben de spirit te pakken en zwemmen terug naar de boot. Dat was dan wel weer wat overmoedig want het wordt vloed en dan is uitzwemmen hard werken. Als je dan al 4 uur in het water hebt gelegen dan.......Afijn, tong op de schoenen maar we hebben het gehaald! Na heerlijk eten duiken we ons bed in. We moeten morgen weer lekker vroeg op. Net voordat we onze kabine in willen lopen zien we iets geks. Een zeeleeuw naast de boot en heel veel geplons. Al snel wordt alles duidelijk, ze zijn op jacht. Gefascineerd kijken we meer dan een uur toe hoe ze te werk gaan en lachen we om kansloze vissen die tegen de boot aanschieten uit pure paniek. Er zitten de nodige vliegende vissen tussen en soms lijkt het wel of ze aan boord willen springen.......Dan toch maar naar bed......

Dag 8;

Om 6 uur staan we weer slaperig op het dek. Ik heb overigens heerlijk geslapen maar blijk de enige te zijn. De boot heeft vannacht nogal geschommeld en van de 14 gasten aan boord is de helft wat groenig uitgeslagen. We liggen voor een enorme rots maar de fregatvogels mannetjes die we aan het baltsen zouden moeten zien laten het afweten. Na het ontbijt zetten we koers naar San Cristobal. Voor Tonia en mij het einde van de reis op de Galapagos. We weten echter zeker dat we weer terug zullen komen want dit is één van de plekken op aarde die je niet mag missen en waar je altijd naar kan blijven verlangen. We stappen van boord en bezoeken het lokale bezoekerscentrum waar onze gids nog even de nodige uitleg geeft. Dan snel naar het vliegveld en terug naar Quito. Daar komen we in de namiddag aan (tijdsverschil met het vaste land werkt nu tegen ons). Er staat een busje klaar om ons naar Otavalo te brengen. We mogen deze wereldberoemde Indianenmarkt natuurlijk niet missen. Een aantal jaar gelden was ik hier op een plek die de mooiste spa heeft die ik tot nog toe heb gezien. Nu gaan we er slapen, het heet „Hosteria la Mirage" en ligt in Cotocachi, op ongeveer 20 minuten rijden van Otavalo. Het is al donker als we er aankomen maar gelijk voel je dat deze plek bijzonder is. Alles is er weelderig, bijna te weelderig. Het is echter allemaal zo tot in de puntjes doorgevoerd dat het klopt. We schuiven snel aan voor het diner. Er staat een goudvis op tafel met een kaartje er naast. Hij blijkt David te heten en wil ons graag vergezellen tijden ons diner. De amuses bouches komen in speeldoosjes en zo gaat het maar door. Wat een plek, wat een oog voor detail. We verdrinken in ons enorme bed en slapen als roosjes.

Dag 9;

We worden lekker wakker (eindelijk niet zo enorm vroeg) en genieten van een heerlijk ontbijt met uitzicht op de pauwen en de kolibiries (zeg nou zelf, dat kan rotter!). Om 9 uur vertrekken we naar Otavalo en bezoeken de kleurrijke markt en komen ogen te kort. Het blijkt niet eenvoudig om mooie foto's van de „indigenas" te maken maar dat is niet zo erg. We shoppen hier verder op ons gemak onze souvenirs bij elkaar voor dat we koers zetten naar de condors. Ik heb ze in 2006 hier in het wild gezien en wil ze graag aan  Tonia laten zien. Mijn Spaans is redelijk maar onze chauffeur brengt ons uiteindelijk naar het Parque de Condors. Daar hebben ze ze inderdaad maar niet wild. Er wordt wel een leuke vogeldemonstratie gegeven en de Nederlander die de tent runt weet ons te melden dat veel vogels die bij hun komen ook weer worden losgelaten. Het is echt wel een bezoekje waard. Bij navraag blijken „mijn" condors in een klein gebied boven Otavalo te zitten nabij een klein meertje waarvan de naam me helaas ontschoten is. De beste plek om ze te zien is overigens de Antisana nabij Papallacta. Afijn, we hobbelen weer terug naar ons goddelijke hotel om lekker de spa in te duiken. Vorige keer heb ik deze alleen maar gezien en nu gaan we bijna 2 uur gekneed en verwend worden. We hebben de „Fietsa Floral" geboekt en geloof me, er is niets mis mee. De spa heeft overigens 19 verschillende thema kamers en ze zijn allemaal even prachtig. We pakken onze spullen en genieten van nog even van een zalige lunch. Helaas helaas moeten we terug naar Quito waar we in de avond aankomen. We gaan nog even uit eten met vrienden in „Mea Culpa" maar we zijn het er unaniem over eens dat „Zazu" beter is..... We gaan terug naar ons heerlijke intieme hotelletje (Vieja Cuba) en kijken samen terug op een heerlijke afwisselende reis. Ecuador, we komen terug!

Dag 10/11;

Het gaat sneller en het scheelt 1 stop. Via Bonaire brengt de KLM ons terug en we landen op dag 11 nadat we op dag 10 om 9:15 zijn vertrokken om half vijf op Schiphol....... Que horror!