India & Nepal: twee landen, twee werelden

Dag 1 - Vliegen naar Delhi

Ik heb heel veel zin in mijn reis naar Noord India en Nepal, ben erg benieuwd, vooral naar de verschillen van deze 2 landen.. De vlucht loopt helaas wat vertraging op en daardoor kom ik laat in de nacht aan in Delhi. Na wat heen en weer overleg met de gids en chauffeur word er besloten om de stadstour door Delhi af te blazen. Tja, balen maar ik moet een vlucht halen in de middag naar Udaipur. In 1,5 uur heel Delhi te gaan zien lijkt mij ook wat onbegonnen werk, het is niet anders, dan maar iets langer in bed liggen. Gelukkig verloopt de vlucht naar Udaipur een stuk beter. Laat in de middag kom ik aan in mijn hotel. Tijdens het avond eten vanaf het dakterras heb ik een prachtig uitzicht op het koninklijk paleis, dat is niet heel vervelend. Beloofd veel goeds voor morgen. Ik besluit vroeg het bed op te zoeken, beetje bijslapen alvast.

Dag 2 - Sightseeing Udaipur

Zo, mijn eerste Indiaans ontbijt zit erop en ik ben klaar voor de stadstour. Erg veel zin in, we gaan lopend en daar hou ik van. Fijn rondstruinen door het dagelijkse leven, alles ruiken, zien, voelen oftewel cultuur snuiven op zijn best. De gids is er en we gaan. We beginnen bij de Jagdish Temple in Udaipur, gelegen aan een hectische kruising; welkom in India. Het is een kleine tempel maar daardoor niet minder mooi. Na een korte uitleg over de tempel en wat foto’s gaan we al vlug weer op pad. Via de weg waar een film van James Bond is opgenomen, lopen we richting het City Palace. De poort van de ingang is al erg indrukwekkend en ik heb hoge verwachtingen voor de rest van het paleis. Nou die verwachtingen worden waar gemaakt, het is een prachtig en indrukwekkend paleis. Het paleis ligt aan het Pichola meer, vanuit het paleis heb je ook een mooi uitzicht over het meer met daarin het zomerpaleis. Ze noemen Udaipur ook wel het Venetië van het oosten en ja met wat fantasie zie ik het ook wel voor me. De rondleiding is top, leuk via smalle gangetjes, trapjes en schitterende ruimtes vol mozaïek. Hoe mooi ook we moeten door, we hebben nog zat te doen volgens de gids. Op naar het meer, het is rustig en de gids stelt voor om nu de boottocht over het meer te maken. Prima, ik strijk neer in de boot en geniet van de rust en de gebouwen. Na wat ronddobberen stoppen we bij het zomerpaleis midden in het meer. Na even te hebben rondgelopen begint het al aardig warm te worden en geniet ik van een heerlijke frisse cola. Daarna neem ik de eerste beste boot weer terug. We lopen nu richting de auto die klaar staat en gaan naar Sahelion Ki Bari. Een erg mooi aangelegde tuin voor de dames van het koninklijke huishouden. Het is inmiddels al vroeg in de middag en ik begin toch ook al wel aardig honger te krijgen. Dus we besluiten eerst een wandeling door de tuin te maken en dan is het tijd voor lunch. De gids weet een heel aangenaam plekje, La Bungalow, daar zitten we onder de bomen te genieten van de fijne Indiaanse keuken. Na de lunch gaan wij terug naar het hotel, daar was ik van plan om een duik in het zwembad te nemen, maar die blijkt in onderhoud te zijn.. dan maar ik mijn eigen bad, helaas zit baantjes trekken er dan niet in. In de avond besluit ik in Udaipur te gaan eten, vanaf het hotel loop je zo het oude centrum in. Wat mij opvalt is hoe schoon het hier is; de regering is een campagne gestart om India schoon te krijgen, hier schijnt het te lukken. Verder blijft het leven in India fascinerend; alles en iedereen slingert door elkaar heen, je ruikt de heerlijke kruiden en laat je door iedereen aanspreken die je wat verkopen wil of gewoon wil weten waar je vandaan komt. Ik strijk neer bij een klein restaurantje, terwijl er net een paar koeien besluiten om midden op de weg ook even hun rust te pakken en midden op de weg te gaan liggen. Dat kan ook alleen maar in India, het boeit ook helemaal niemand en alles en iedereen vindt zijn weg er omheen. Ik geniet intussen nog even na van de mooie eerste dag in India. Gaat goed komen deze vakantie, ik voel het.

Dag 3 – Pushkar

Ben vroeg wakker vandaag, misschien nog even wennen aan het tijdsverschil, of gewoon nieuwsgierig naar vandaag. Maar goed, vroeg ontbijten dan maar. Vandaag wordt de eerste lange rit van vele blijkt later. Het verkeer in India…; het blijft bijzonder, laat ik het zo zeggen. We gaan onderweg naar Pushkar en mijn chauffeur begeeft zich als een ware heer door het verkeer. Een heel verschil met het verkeer om mij heen. Het is een uitermate bijzonder schouwspel wat er zo allemaal op de weg gebeurt, van koeien, spookrijders, kinderen, paard en wagen, verzin het en het komt voorbij. Het maakt de lange reis wel vermakelijk en mijn gids legt in geuren en kleuren van alles uit onderweg. Wij stoppen voor de lunch maar aangezien dat ik de enige ben in het hele restaurant zijn we al snel weer onderweg. Voordat ik het weet zijn we al in Pushkar. Eerst langs het hotel, even uurtje rust en dan ga ik Pushkar verkennen. We beginnen bij de Brahma tempel, de enige tempel in heel India voor de god Brahma. Blijkbaar heeft hij zijn eerste vrouw nogal kwaad gekregen en daardoor mag hij alleen maar een tempel hebben. De tempel op zich is niet heel spectaculair, het is het verhaal wat het bijzonder maakt. Via een kleurrijke bazaar, het is een lust voor het oog al die kleuren, komen we aan bij Pushkar Lake. Een heilig meer waar mensen vanuit heel India naar toe komen om een bad te nemen. Erg leuk om te zien, mensen nemen een bad, er lopen koeien tussendoor en het stikt er van de duiven. Na een half uurtje gaan we verder en lopen de bazaar weer op, terug naar de auto. Ik kan nog een kamelentocht maken, maar volgens de chauffeur hebben we morgen tijd zat en besluit ik die morgenvroeg te doen. Terug bij het hotel plons ik in het zwembad en geniet van het weidse uitzicht.  

Dag 4 – Jaipur

Na het ontbijt zit ik op een soort van platte kar achter een kameel, wie verzint het. Ik ga een kamelentocht maken de woestijn in. Ik ben benieuwd wat mij te wachten staat en al hobbelend gaat het richting woestijn. Het is een leuke ervaring zo op een platte kar met wat kussens en een tent erboven, maar om nou van een woestijn te spreken. Daar zullen de meningen over verdeeld zijn maar ik heb mij prima vermaakt. Terug aangekomen bij de opstapplaats staat de auto al klaar om naar Jaipur te gaan. Na een paar uur komen we aan in Jaipur en krijg ik te horen dat het programma wordt omgedraaid. Nu vind ik dat niet heel vervelend want dat betekend dat ik vanavond een kookworkshop heb en komt dat nu even goed uit want inmiddels heb ik best trek. De kookworkshop is top, klein opgezet en het eten is heerlijk. Het is ook een erg gezellig gezelschap en het wordt daardoor ook iets later dan verwacht. 

Dag 5 - Sightseeing Jaipur

Ook vandaag begint het met wat verschuivingen in het programma, ik vind het prima en vertrouw op de gids. Hij weet als geen ander wat en hoe de beste manier is dus ik laat mij fijn verrassen vandaag. Dus eerst naar het Hawa Mahal oftewel het wind paleis en ik snap wel waarom we eerst hierheen moesten. Het is een prachtig gebouw en zeker in de ochtend zon. Daarna de auto in en rijden we naar Amber Fort. Je ziet het fort al van ver en hoe dichterbij je komt hoe indrukwekkender het wordt. Via een smal slenterweggetje slinger je naar boven. Wauw wat een mooie plek, ik ga mij hier wel vermaken. Ik heb het gevoel alsof ik op een filmset rondloop, wat prachtig hier! Ik neem ook uitgebreid de tijd om alles eens goed te bekijken. De gids heeft ook zeker geen haast dus ik geniet nog even verder. Maar helaas op een gegeven moment komt er toch een eind aan het bezoek en gaan we op naar Jantar Mantar. Daar aangekomen bevind ik mijzelf in een, ja hoe ga ik dit omschrijven, een observatorium in de buitenlucht. Wat gaaf en al die kennis uit begin 1700 die nog steeds klopt, bizar eigenlijk. Door mijn iets te lange bezoek aan het fort moeten we helaas wat vaart maken. Het volgende op het programma is het City Palace midden in het oude stadsgedeelte van Jaipur. Je kijkt je ogen uit hier, 3 musea erbij, dan besef je wel hoe rijk India wel niet geweest moet zijn. Nadat ik hier ben uitgekeken, stelt de gids voor om de chauffeur te bellen om ons op te halen. Dat vind ik jammer, zeker omdat ik de oude stadsmuren en poorten ook wel graag wil zien. Nou geen probleem, als ik het niet erg vind om naar de auto toe te lopen.. eh nou nee. En zo loop ik door het oude Jaipur, heerlijk slenteren over de groenten markt, langs honderden winkeltjes op naar de auto.

Dag 6 – Ranthambore

Jawel hier heb ik echt naar uitgekeken en ben ik ook wel aan toe stiekem. Ik ga vandaag naar Ranthambore NP zoveel zin in, even wat natuur om mij heen. Enige nadeel is, ik zit hier maar 1 nacht. Dat betekend vanmiddag 1 safari en dat is het. Ik stel mijn kansen om een tijger te spotten bij naar 1%, maar hoe dan ook ik heb er zin in. De safari begint wat later, ik word ingedeeld bij een groep die duidelijk geen haast heeft om een tijger te gaan spotten. De gids stelt mij gerust en zegt dat we sowieso 3 à 4 uur in het park zitten, top. Het park is echt mooi en we zien vogels, krokodillen, samba herten, wilde zwijnen en apen. Ik moet zeggen dat ik dit toch wel erg aangenaam vind; in de natuur, mooie omgeving, het kan bijna niet slechter. Nu mag het wel wat stiller zijn tijdens een safari, maar de mensen zijn tegenwoordig niet meer gewend om stil te zijn denk ik. En dan ineens roept de gids TIJGER… Zal het dan toch?! En ja hoor, zo ineens uit het niets loopt ze voor ons gewoon op de weg… Ik word gek!! Ze heeft 15 minuten voor ons uitgelopen, om vervolgens net zo snel weer te verdwijnen in de bush. Bij het avondeten zit ik nog met kippenvel, ik kan het nog steeds niet geloven. Hoeveel mazzel kan een mens hebben.

Dag 7 – Agra

Ik had graag nog een safari gemaakt vanmorgen maar daar was echt geen tijd voor. Helaas, maar met een tijger al in de pocket verlaat ik Ranthambore met een grote glimlach. Nu op naar nog een hoogtepuntje: Agra, de plaats waar de Taj Mahal staat. Al moet ik nog wel een dagje wachten op de Taj Mahal. 

Onderweg naar Agra bezoek ik Fatehpur Sikri. Dat voelt goed om even de benen te kunnen strekken, moet ik eerlijk toegeven. Daarbij komt ook nog eens dat het niet heel druk is hier en er in alle rust kan worden rondgelopen. Het is vooral de grote toegangspoort, die nogal imposant is, die veel indruk maakt. Na de rondleiding plof ik even neer onder een boom, lekker in de schaduw en tijd voor een verkoelend drankje. De gids stelt intussen voor om vandaag ook nog het Agra Fort te doen, dan is er morgen meer tijd voor de Taj Mahal. Het is iets drukker dan verwacht in Agra maar we gaan het makkelijk redden om het fort nog te bekijken. Er staan redelijk wat mensen bij de ingang van het fort, maar de gids kruipt en sluipt overal tussendoor en ik kruip er onschuldig achteraan. Binnen een mum van tijd staan we in het fort. Oké dit is het Aladin gevoel, wat gaaf! Nu waan ik mijzelf echt in een film. 

Voor vandaag vind ik het wel prima en ik word bij het hotel afgezet. Dan eerst een frisse douche even rust en dan op het dak van het hotel genieten van het avondeten met uitzicht op de Taj Mahal, ik heb het ook zo slecht…

Dag 8 - Agra en Khajuraho

Als ik eerlijk ben dacht ik altijd dat de Taj Mahal mij niet veel zou doen, ik dacht altijd het is maar een gebouw, dat waarschijnlijk oud en vies is. Geen idee waarom dat in mijn hoofd zit. Maar wat zat ik er een eind naast zeg. Ik kan niet omschrijven hoe bijzonder de Taj Mahal is, ik ga het ook niet eens proberen. Het mooiste gebouw ter wereld? Dat durf ik niet te zeggen, maar magisch is het wel hier.

Ik draai mij nog een keer om en neem afscheid van een erg bijzonder plekje. En ik besef me ineens dat ik in 2 dagen tijd een tijger en de Taj Mahal gezien heb. Daar krijg ik toch wel een heel gelukkig gevoel van.

Nog geen 1,5 uur later zit ik in een trein richting Jhansi. Wat een verschil na al die dagen in het drukke verkeer. Het Indiaanse landschap zoeft voorbij terwijl ik ondertussen van de catering geniet, lees lokale snacks, en wat naar muziek luister. 

Aangekomen in Jhansi is het op naar Khajuraho, met een tussenstop in Orcha. In Orcha bezoek ik een oud paleis en een nog in gebruik zijnde tempel. De gids verteld mij wat over het paleis en vind dat ik in het paleis prima zelf rond kan lopen. Het is niet al te groot dus na een goede 20 min heb ik het wel gezien. Daarna gaan we naar de tempel, van binnen best indrukwekkend. Vooral vanwege het gebouw en waarom weet ik eigenlijk niet. Het is een simpel gebouw, niks geen versiersels. Denk de lichtinval en de hoogte. 

In de avond gaat alle verwennerij nog even door. Ik zit aan een hemels buffet met de meest uiteenlopende curry’s. Ja sommige dagen horen eigenlijk niet op te houden.

Dag 9 – Khajuraho

Met de buik nog vol van het buffet gister, probeer ik of er nog wat ontbijt bij kan. Laat maar dat gaat hem niet worden, alleen een thee is goed voor nu. Ik lees even snel wat er op het programma staat: Khajuraho staat bekend om de Western en Eastern group of Tempels, daarna viel mijn oog op een  schaal vol met fruit. Ik had misschien beter even door kunnen lezen.

We komen bij het tempel complex aan en we lopen richting de eerste tempel. Ik krijg wat uitleg over de tempels en de gids is nogal een enthousiaste verteller. In eerste instantie dacht ik het verkeerd te verstaan maar toen ik dichterbij de tempel kwam begreep ik dat ik het toch goed hoorde. Kamasutra tempel, hij zei het dus wel. Van buiten zijn er honderden beeldhouwwerkjes, zo mooi, van poppetjes die het dagelijks leven, de oorlogen enzovoort uitbeelden. Maar er zitten ook beeldhouwwerkjes tussen die de erotische standjes van de kamasutra uitbeelden. Je raakt niet uitgekeken. Ook van binnen zijn het stuk voor stuk prachtige tempels. En als je stiekem om je heen kijkt zie je overal toeristen gniffelen en zo onopvallend mogelijk zoeken naar de leukste en raarste standjes. Net zo vermakelijk als de tempels zelf. 

Nadat ik de tempels heb gezien strijk ik even neer op een soort van lokaal terrasje en neem een heerlijke masala thee. Aangezien ik zo meteen ga vliegen besluit ik ook maar even wat te lunchen hier. Een uurtje later zit ik op het vliegveld en maak mij op voor mijn laatste bestemming in India.

Dag 10 – Varanasi

Ik denk dat als je iemand vraagt hoe ziet een Indiaanse stad eruit, dat ze dan precies Varanasi omschrijven. Het is hier, ik kan het niet anders omschrijven, nogal een chaos. Dit is een Indiaanse stad op zijn best, wat een mensen massa en drukte. 

Mijn hotel is niet met de auto te bereiken, het ligt pal aan de Ganges, niet verkeerd. Vroeg in de ochtend maak ik een boottocht over de Ganges, ongeveer 2 min lopen. Dat is eens wat anders dan door het drukke verkeer heen worstelen. De boottocht is werkelijk prachtig, je ziet vanaf het water de stad langzaam wakker worden. Mensen die zich komen wassen in de heilige rivier, de langzaam opkomende zon en zelfs af en toe een dolfijn die zich even laat zien.

De boot zet ons af bij een, is het luguber of bijzonder, crematorium. Maar niet zoals wij ze kennen, hier zijn ze in de buitenlucht. Er zijn gisteravond wel wat crematies geweest en de families zijn nu de as aan het verzamelen. Heel bijzonder om te zien. We dwalen via wat smalle straatjes terug naar het hotel voor het ontbijt. 

Na het ontbijt ga ik op pad voor een stadstour. Het word een lange dag, we gaan de Durga tempel, Bharat Mata tempel en Sarnath bezoeken maar ik heb er zin in. We zijn op weg naar de eerste tempel van vandaag en het is bizar hoe druk het is onderweg. Als we een tijdje onderweg zijn merk ik dat ik mij niet zo lekker voel, zal wel de drukte zijn. De dag gaat niet zoals gehoopt, ik word langzaam zieker en zieker. Ik baal behoorlijk, de dag is nog maar net begonnen. Als we richting Sarnath rijden stoppen we bij de Bharat Mata tempel. De eerste tempel waar je geen beelden van goden vind, maar een grote landkaart. Dat is eens wat anders.

Aangekomen bij Sarnath, mooie vredige ruïnes en omgeving, voel ik mij nog steeds niet goed. De gids legt alles prima uit maar ik ben er niet helemaal bij. Ik ben eigenlijk blij als hij zegt dat ik hier een 45 minuten heb om rond te lopen. In mijn ooghoek zag ik al een bankje onder een paar grote bomen en dat lijkt mij een prima plek om even bij te komen.

Later in de middag komen we bij het hotel aan en ik neem een frisse douche en plof neer op bed. Ik schrik wakker van de telefoon. De gids staat te wachten. Ik heb nog een avond boottocht op de planning en ik was de wekker vergeten te zetten. Maar gelukkig is de opstapplaats letterlijk voor de deur. In de avond is het een heel ander aanblik dan in de ochtend. Er zijn crematies aan de gang, erg bijzonder. Het is best raar dat er mensen afscheid staan te nemen, met alle rituelen die erbij horen, en daarom heen boten met toeristen liggen. Na de boottocht ga ik nog bij een Aarti kijken, een ceremonie aan de Ganges. Ik blijf niet al te lang, voel mij nog niet helemaal goed en morgen wordt een lange reisdag.

Dag 11 - Op naar Nepal

Ik hou het nog even bij een licht ontbijt, aangezien ik mij nog niet helemaal fris en fruitig voel. Vandaag per auto naar de grens van Nepal. Volgens de chauffeur een uurtje of 6, maar kon ook iets langer gaan duren in verband met veel wegwerkzaamheden. Het duurde inderdaad iets langer, van hotel tot hotel bijna 13 uur. Nu zullen de meeste denken dat je daar van baalt of dat dit de geschiedenis in gaat als meest vervelende dag van de vakantie. Niets is minder waar. Het enige wat mij van deze dag is bijgebleven is: Het moment dat je de grens over gaat en in Nepal bent. Onbeschrijfelijk wat een verschil van dag en nacht. Ineens is er rust, bossen en dat zo bijzonder.

Dag 12 – Chitwan

Ik heb vanmorgen zowaar even kunnen sporten in een redelijke gym van het hotel. Dat was fijn, ja ben nogal van het sporten, ook op vakantie dus als ik de kans heb. Veel zin in de aankomende dagen, het is mijn eerste keer in Nepal. Heel nieuwsgierig naar dit land, wat ook al lang op mijn lijstje staat.  De chauffeur is druk aan het bellen als hij mij ontmoet in de lobby. Helaas slecht nieuws, we kunnen niet naar Lumbini, de geboorteplaats van Boeddha. Er zijn stakingen en blijkbaar zijn er wegen afgesloten. Dan maar gelijk door naar Chitwan, niet heel vervelend. Na een mooie rit door de bergen, met de Himalaya op de achtergrond, kom ik aan bij mijn homestay. Nu had ik dit niet in gedachten bij een homestay. Het lijkt wel een resort, echt ik ben redelijk verbaast. Na een korte rondleiding en wat uitleg gehad over hoe alles in zijn werk gaat, ga ik even bij het volleybalveld kijken.

De bewoners van de community zijn aan het volleyballen, lees van een jaar of 10 tot 50 oud, van alles staat er op het veld. Het duurt niet lang of mijn chauffeur en ik staan fanatiek mee te spelen. Affijn een 1,5 uur later word ik geroepen, mijn lunch is klaar.

Tijdens de lunch komt er nog een groep aan in het dorp en daar ga ik de komende tijd mee op pad, althans als ik dat niet erg vind. In de middag nog wat lopen voetballen en volleybal natuurlijk. Aan het eind van de middag gingen we op de fiets een rondje door de community en de zonsondergang kijken bij een rivier. 

Wat een heerlijke mensen de Nepalesen, zo vriendelijk, open, blij en echt oprecht, niet alleen voor de toerist. Dat blijkt wel onderweg op de fiets, zo vriendelijk en iedereen loopt met een glimlach op zijn of haar gezicht. Wat een mooie eerste dag in Nepal.

Dag 13 – Chitwan

Gaat het vandaag gebeuren, dat vraag ik mij af. Wij gaan vanmiddag een safari maken en ik hoop zo op de Aziatische neushoorn. Niet de tijger, ook wel, maar die kans is hier toch wel zo klein. Tijdens het ontbijt zit de gids naast mij en we praten over het park. Ik krijg het idee dat het wel goed komt met die neushoorn, maar het blijft natuurlijk een kwestie van geluk.

In de ochtend maken we een wandeling door het dorp, weer word er aan mij netjes gevraagd of ik het erg vind om met de hele groep te gaan. Hoe lief is dat. Tuurlijk is dat geen probleem, gezellig. Het was een uitermate leuke wandeling en fijn om zo door het dagelijkse plattelands leven te lopen. 

Tussen het volleyballen, het is volkssport nummer 1 hier in het dorp, gaan we ook nog op safari. Je zou bijna vergeten waarvoor ik hier kwam. De safari duurt een uur of 3 a 4, top, genoeg water mee en gaan. Ook Chitwan is een prachtig park, vrij rustig ook valt mij op. We zien apen, hornbills, verschillende soorten ganzen, krokodillen, vogels, maar nog geen tijger of neushoorn. We komen een andere jeep tegen en die hebben net een neushoorn gespot. Mooi er is er eentje in de buurt, maar helaas hij is al lang verdwenen als wij er zijn. We zijn inmiddels op de terugweg richting uitgang van het park. Het zal toch niet, geen neushoorn, maar dan staat er plotseling eentje verscholen in de struiken. Jawel ik heb weer mazzel!  

Bij het avondeten zit ik mijn foto’s te bekijken en besef mij weer hoeveel geluk ik heb. Maar ook hoe dankbaar ik ben dat ik dit allemaal mag en kan.

Dag 14 – Pokhara

Vandaag hebben we de tijd, dus na een “laat” ontbijt gaan we op het gemakje naar Pokhara.

Weer een mooie rit door de bergen en valt mij op hoe groen Nepal is. De chauffeur en ik kletsen nog wat gezellig na over de homestay en wat er onderweg allemaal voorbij komt. Dan net voor Pokhara vraagt hij of ik zin heb in een kleine omweg. Ja daar heb ik wel zin in en hij slaat een slingerweg in de berg op. Hij heeft het over een mooi dorpje met een schitterend uitzicht en aangezien dat het vandaag helder weer is, is het zeker de moeite. In het dorpje aangekomen parkeert hij de auto en we lopen tussen de huizen door naar een trap. Hier omhoog zegt hij lachend, ik kijk naar boven en zie het eind van de trap niet eens.. Eenmaal boven vergeet je snel de trap, wauw wat een uitzicht!!

Op aanraden van de chauffeur blijf ik hier lunchen, of eerlijk gezegd, hij neemt mij mee uit lunchen. We lopen door het dorpje langs prachtige oude gebouwen, restaurantjes en winkeltjes. Ik ben benieuwd waar wij gaan lunchen. Opeens klopt hij ergens op een paar oude lameldeuren en voor ik het weet zit ik ergens in een soort keuken op een plastic stoeltje en geniet ik van een te lekkere groente curry.

Bij mijn hotel in Pokhara ontmoet ik mijn gids die met mij op trekking gaat. Leuke vent met goed gevoel voor humor. Hij neemt mij mee het dorp in om wat kleding te kopen en snacks in te slaan voor de trekking. Het klikt goed en dat komt goed uit want de komende 4 dagen gaan we samen de bergen in. Vanavond vroeg het bed in, maar eerst nog even flink eten. Nu is dat hier in Pokhara geen probleem, het stikt hier van de restaurantjes.

Dag 15 - Eco community trekking

Ja vandaag is het zo ver. Ik ga een trekking maken. Het is een vrij nieuwe trail, niet heel bekend nog bij de toeristen en daardoor minder druk dan de Poon hill trekking. Het is eerst nog een uurtje of 4 in de auto voor we bij het startpunt zijn. Daar aangekomen gaan we eerst lunchen en ontmoet ik mijn drager, jawel ik heb mijn eigen drager. Tijdens de lunch wijst de gids naar een hele, hele lange trap tegen de berg op, aan de andere kant van de rivier. Daar gaan wij mee beginnen, zegt hij terwijl hij rustig door eet. Ik kijk eens naar die trap, ik kijk naar mijn gids, in de hoop dat hij misschien een geintje maakte. Via een hangbrug lopen we naar de trap. Laten we het erop houden dat het een goede warming up was. Boven aangekomen kijk ik uit over de stad waar we de lunch hadden en neem voorlopig even afscheid van de bewoonde wereld. 

De wandeling begint via rijstvelden, wat kleine dorpjes en door bos. Op een gegeven moment stoppen we in het derde dorpje. De dorpjes bestaan vaak uit een 10 tal huisjes, dus verwacht geen souvenirwinkeltjes, restaurants of grote hotels. We stoppen even voor wat rust en tijd voor een zelf meegebrachte snack. De gids verteld mij dat hier normaal gesproken de eerste overnachting is. Ik kijk hem aan; normaal gesproken? Het blijkt dat ik een 5 daagse trail in 4 dagen ga lopen. Dat wordt een redelijke lange eerste en tweede dag en alleen maar bergop.

Het is werkelijk waar niet te bevatten hoe mooi en afwisselend het is. Wel worden we achtervolgt door een flinke onweersbui, hij blijft nog achter ons maar hoe lang nog is de vraag. Ik merk eigenlijk niet eens hoe snel de tijd gaat. Flink afgeleid door de omgeving raak ik al het besef van tijd kwijt. En dan in eens hagel; de onweersbui heeft ons al bijna ingehaald. Het koelt flink af en we zijn bijna bij het dorpje waar ik overnacht. Even wat gang maken en we redden het net om droog aan te komen. 

Wauw wat een plek om te overnachten. Super simpele houten slaapkamers, met heerlijke dikke dekens, niet voor niks kwam ik later achter.

Er komt een hoop gelach uit de keuken en ik besluit een kijkje te gaan nemen. Daar staan een man of 4 te koken en ze hebben er plezier in. Al snel ben ik aan het meehelpen met koken, hoe leuk is dat. Bijkomend geluk is dat het ook nog eens lekker warm is in de keuken en ze een heerlijke warme huisgemaakte “wijn” serveren.

Dag 16 - Op naar de top

Na een ontbijt met een van mooiste uitzichten die je maar kunt hebben tijdens een ontbijt, tot nu toe dan, gaan we verder. Nu gaan we niet heel snel veel verder. Een goede 100 meter verder zijn een paar dorpelingen op het land bezig. Ik wil een foto maken maar al gauw hebben ze mij in de gaten en wordt vriendelijk verzocht om eens het ploegen te proberen. Dat hebben ze geweten. De 2 koeien voor de ploeg gaan bij mij alle kanten op, behalve de goede. Al snel zijn de mooie rechte geulen verdwenen en ontstaat er een grote wirwar van geulen. Achter mij hoor ik een hoop gelach en de lokale bevolking ligt dubbel van mijn niet zulke beste stuurmanskunsten. Het was het proberen waard maar het is niet mijn ding, laten we het daar op houden.

Het gaat verder en we gaan af en toe flink omhoog. De uitzichten worden spectaculairder en de omgeving blijft afwisselend. Wat is dit gaaf zeg. We nemen ook alle tijd om flink te genieten, vaak stoppen en gewoon even genieten van de rust en het uitzicht. Lunchen doen we ergens onderweg, met een zelf meegebrachte lunch. We zitten met onze rug tegen een klein heuveltje aan, heerlijk in een t-shirtje in de zon. Zodra we de lunch op hebben gaan we het heuveltje over. Dat het weer hier ineens om kan slaan wordt nu wel snel duidelijk. Ineens hebben we vol de wind tegen, snel terug het heuveltje over en eerst even flink warm aankleden. 

De tocht verder omhoog wordt alleen maar mooier en mooier. Hier en daar ligt nog een flink pak sneeuw en af en toe zak ik tot mijn knieën weg in de sneeuw. Maar wat is dit toch bizar en onwerkelijk mooi. En wat ik erg bijzonder vind, ik ben pas 2 toeristen tegengekomen. We klimmen nog even door en ik merk dat het alleen zijn op deze plek toch wel wat met mij doet. Het is raar en heel prettig om zo alleen met je gedachten te zijn. 

Ik kan nu de top zien waar we overnachten, nog een klein stukje. Het kleine stukje was toch iets langer dan ik dacht. Boven aangekomen is het even op adem komen, maar vooral genieten van het uitzicht. Dan snel de eetzaal in om even op te warmen bij de houtkachel en wat te eten.

De slaapkamer ligt verscholen achter een flink pak sneeuw. Ik zoek wat extra dekens bij elkaar en kruip moe maar voldaan onder de dekens. Morgenvroeg heel vroeg op en hopen op helder weer en dan schijnt het uitzicht nogal spectaculair te zijn.

Dag 17 - Het ultieme uitzicht

Ja dan vergeet je echt alles. Ik ga geen moeite doen om het te omschrijven, dat gaat toch niet lukken. Laat ik het zo zeggen, het vroege opstaan wordt rijkelijk beloond. Wat een belachelijk mooi uitzicht!!

Ik denk dat ik een 1,5 uur naar de opgaande zon heb zitten kijken, daarna hebben we ontbeten. De gids zei dat we waarschijnlijk wat langer nodig hebben dan normaal om bij onze volgende overnachting te komen. Het heeft nogal veel gesneeuwd de laatste tijd, dus de weg naar beneden gaat minder snel. Er ligt inderdaad nog een flink pak sneeuw en dat maakt de eerste dag berg af wel spectaculair. Het hoort er wel bij die sneeuw, voor mij is dit wat het plaatje compleet maakt. Zeg ik terwijl ik weer eens flink wegzak in de sneeuw. We hebben in ieder geval een hoop lol en ik voel mij weer een klein kind. Af en toe doen we een wedstijdje wie het verst kan glijden. De drager wint maar dat was niet helemaal vrijwillig, hij kreeg iets meer gang dan dat hij dacht. We hebben ook ruim de tijd genomen vandaag en komen in het begin van de middag aan in Tikkot. Dit is de laatste overnachting van deze trip. Het is een snoezig dorpje met de eetzaal midden in het dorp. De slaapplekken zijn verdeeld over het dorp.

Ik gooi mijn spullen op mijn kamer en ga een rondje lopen door het dorp. Al snel zie ik mijn gids en die vraagt of ik met hem mee ga. De lokale bevolking heeft zich verzameld op en rond het volleybal veld en uiteraard wordt mij vriendelijk gevraagd of ik een potje mee wil spelen. Ik zeg geen nee, beetje beweging kan geen kwaad na 3 dagen lopen…

In de avond zit ik tijdens het eten na te denken hoe lang het geleden is dat ik zo van de buiten wereld ben afgesloten. Kan het mijzelf niet eens herinneren. Ik weet wel dat het prima bevalt.

Dag 18 - Het laatste stuk naar beneden

Vanmorgen beginnen we aan het laatste stuk naar beneden. Het is maar 2,5 uur lopen vandaag en dat was het. Ik dacht hetzelfde, 2,5 uur dat valt best mee na dagen van een uur of 7. Nou niets is minder waar. We konden het eindpunt al zien vanaf het punt waar we starten. Was zo te zien niet heel ver, maar wel een flink stuk omlaag. En dat was de verrassing van vandaag. Het ging 2,5 uur omlaag via een soort van zelf aangelegde trappen. De tocht werd er niet minder mooi van hoor.  De kuiten hebben het zwaar gehad en die ga ik morgen en overmorgen ook nog wel voelen.

Het was denk ik nog een goed half uur en ik kon de auto die ons terug brengt naar Pokhara al zien staan. Op de een of andere manier rolde op dat moment de tranen over mijn wangen. Waarom, ik denk dat ik die gekke berg nog ga missen ook. Die rust, schoonheid van de natuur, het alleen zijn, de uitzichten en dat heerlijke gevoel van gelukkig zijn met niks. Dat dus..

Nog 2 hangbruggen verwijderd van de auto en dan zit het er helaas op. Ik kijk nog snel een keer achterom, high five met de gids en drager en dan is het de auto in. Ondertussen hobbelen we terug richting de bewoonde wereld. We rijden door wat kleine dorpjes en zie dat iedereen elkaar aan het bekogelen is met allerlei kleuren poeder. Het is vandaag Holi, het festival van de kleuren, hoe toevallig is dat.

Na een pittige rit ben ik terug in Pokhara, ik laat het drukke festival leven nog even aan mij voorbij gaan hier. Eerst een lange frisse douche, dan eens uitgebreid eten en dan misschien even mee feesten. Je kunt niet zeggen dat ik het niet geprobeerd heb maar na 4 dagen complete rust en weg van alles te zijn geweest, word de drukte mij echt teveel. Of ik word er te oud voor kan ook, maar in ieder geval ik trek mij terug. Ik laat mij neervallen op bed en krijg kippenvel als ik nog even terug denk aan die trekking. Ik weet zeker dat die hoog in mijn top 10 komt van mooie dingen die ik gedaan heb, sterker nog top 3 haalt hij met gemak. Denk dat ik vlak na deze overdenking in slaap ben gevallen.

Dag 19 – En volle dag in en rond Kathmandu

Oke, dat word een leuke dag. Uit bed komen gaat al bijna niet en haal maar net op tijd de wc. Mijn kuiten zijn helemaal stijf van de spierpijn. Het zal er komisch uit hebben gezien hoe ik bij het ontbijt kwam aan waggelen, zo voelde het wel in ieder geval. 

Het is vandaag ook een lange rit richting Kathmandu. Het is wel gezellig dat mijn gids van de trekking met ons mee rijdt. Met ons drieën hebben we best veel lol, nu heeft de chauffeur de meeste lol. Hij vind het nogal vermakelijk dat als we ergens stoppen de gids en ik redelijk moeite hebben met uit de auto komen. Laat staan de eerste meters lopen, iets met spierpijn in de benen.

Het is een mooie rit en wat is Nepal toch groen. Je blijft je verbazen dat twee buurlanden zo kunnen verschillen. Ook het verkeer is zo verschillend, raar maar waar. We komen aan in Kathmandu, de eerste indruk vind ik best heftig. Je ziet nog veel van wat de aardbeving hier heeft aangericht. Maar wat mij weer opvalt is hoe lief en vriendelijk de mensen zijn. Allemaal hebben ze een soort glimlach op hun gezicht en zeker geen gemaakte. 

Bij mijn hotel aangekomen grijp ik de kans om mij wat op te frissen en een lunch te nemen. De locatie voor de lunch is niet heel vervelend, op een sfeervol dakterras. Inmiddels heb ik ook vernomen dat ik zo meteen een vrouwelijke gids heb. Dat vind ik tof, voor mij een eerste keer, en kijk er naar uit. 

Ze is er al wat eerder mijn gids, ze had gehoord dat ik enthousiast was omdat ik eindelijk eens een vrouwelijke gids had, dus zij was daardoor ook weer nieuwsgierig geworden waarom ik dat zo leuk vond. We raakten al snel aan de praat over hoe het dagelijkse Nepalese leven eruit zag vanuit haar kant. Eerlijk, ik heb respect voor haar. Nu zie je pas hoe groot cultuur verschil er nog wel niet zit, zeker in de verhoudingen tussen mannen en vrouwen. Maar ik dwaal af. Ondertussen zijn we al wel aangekomen in het centrum van Kathmandu. We lopen via de groenten en fruitmarkt, naar Kathmandu Durbar Square. We nemen uitgebreid de tijd om hier alles eens goed te bekijken. De renovaties zijn in volle gang hier en daar, maar ondanks de steigers is en blijft het een magisch plekje.

Later stappen we de auto in voor een ander bijzonder highlight, op ongeveer een uur van Kathmandu. Zodra je uitstapt ben je terug in de middeleeuwen, oftewel we zijn in Bhaktapur. Je ziet ook hier de schade die de aardbeving heeft aangericht. Het is nog steeds erg prachtig en ook hier wordt er druk gewerkt om alles weer op te knappen. Wij lopen rond en zij weet serieus de weg hier, we sluipen door kleine straatjes, we gaan bij mensen naar binnen om even op hun dak van het uitzicht te genieten, ik vermaak mij prima. Op Durbar Square is het rustig en ook hier hebben we alle tijd om rond te lopen. De straatjes hier met al die oude gebouwen, werkelijk waar je bent hier echt terug in de middel eeuwen. Nadat we alles gezien hebben, gaan we even op een terrasje zitten. 

Nadat ik er een flinke dag op heb zitten, kom ik weer aan bij het hotel. Ik heb inmiddels best trek, maar toch eerst even een douche en dan fris en fruitig naar het laatste avondmaal van deze reis. Zo langzaam besef ik dat het avontuur er opzit. Tijdens het eten, wat trouwens erg lekker is, loop ik alles nog eens door wat ik allemaal heb meegemaakt deze vakantie.

Het is toch wel een erg bijzondere reis geweest. Kan niet anders dan dankbaar zijn voor al dat moois en bijzonders wat ik heb mogen zien en meemaken. Noord India heeft mij verrast, erg blij gemaakt met een tijger en ook verbaasd met hoe druk het kan zijn in de wereld. Nepal heeft niet alleen veel indruk gemaakt, nee is wel een favorietje geworden en niet alleen het land maar ook zeker de bevolking heeft daar aan meegeholpen. En ja die 4 dagen op de berg, die ga ik echt nooit meer vergeten.