Uros eilanden Titicacameer Peru

Ons reisverhaal Peru:

Land van verloren culturen, de andes en de amazone

Stel je eigen rondreis samen

Peru: land van verloren culturen, de Andes en de Amazone

Dag 1;

we hebben ons verwend en vliegen op stoel 1a en 1b naar Lima. Wat een zegen! Peru is een coole 12 ½ uur vliegen en dat is voorin aanzienlijk relaxter. De KLM vliegt lekker rechtstreeks en we komen uitgerust aan. De bagage is er snel. De luchthaven van Lima is niet zo groot en dat is prettig. Je kunt er gemakkelijk je weg vinden. Ik pin even snel wat lokale soles en dan is het op weg naar ons hotel. Lima is een moderne stad en is van alle gemakken voorzien. Wat jammer is, is de ligging. Gedurende ongeveer 6 maanden per jaar ligt de stad in een „garoua". Deze laag hangende bewolking maakt de stad een beetje troosteloos. Van september tot april is de garoua overigens niet zo prominent aanwezig en trekt heel Lima naar het strand. Niets waar wij nou heel blij van zouden worden overigens. Ons hotel worden we wel erg blij van. Het heeft heerlijke ruime kamers en een zalig restaurant waar we na aankomst toch nog maar even gaan eten om in het goede ritme te komen. Nou ja, een goed ritme lijkt er na bestudering van de route niet in te zitten. Morgen lekker om kwart over vier weer vertrekken.

Dag 2;

De zon gaat pas over 2 uur op en wij zitten alweer vers gedouched in de auto. Dat krijg je er van als je heel Zuid Peru wil zien in minder dan 2 weken. Onze chauffeur begint in lekker rap Spaans ons de dag uit te leggen. Einddoel is Nazca vandaag . Dat is te zeggen, daarvandaan gaan we weer terug naar Lima. Het blijkt een ritje van in totaal 12 uur te zijn. Ach, onze jetlag zal dan wel goed van pas komen. Het busje is ruim en dus kunnen we lekker wat bijslapen. Onze eerste stop ligt op iets meer dan 3 uur rijden en heet Paracas. Vanaf daar nemen we de boot naar de Islas Ballestras. Deze eilanden liggen vlak voor de kust en zitten vol met Jan van Genten, zeeleeuwen en pinguïns. Het weer wil nog niet echt maar dat maakt de tocht niet minder mooi.Sommige eilanden zien gewoon zwart van de vogels en 2 uur lang kijken we onze ogen uit. De zee is een beetje onstuimig en dat maakt de terugrit lekker wiebelig. Terug aan wal drinken we nog even wat warms op de „boulevard" en dan is het weer snel terug de auto in om koers te zetten naar de beroemde Nazca lijnen. Deze lijnen zijn gemaakt door een samenleving rond de 9de eeuw van onze jaartelling. Aangezien ze geen schrift hadden is er over deze civilisatie nagenoeg niets bekend. De lijnen zijn ook pas ontdekt nadat het vliegtuig is uitgevonden omdat je de figuren op de grond niet kunt zien. Waarom de enorme inscripties zijn gemaakt,daarover lopen de meningen uiteen maar het lijkt een mix van astrologie, godsdienst en de zoektocht naar water. Dat laatste snap je overigens meteen want aan deze zijde van de Andes is het droog, gortdroog en valt er nauwelijks regen. Als we in de buurt van Nazca komen wordt onze chauffeur gebeld. Het heeft gemist en het vliegtuig waarmee we over de lijnen vliegen heeft vertraging. No problem, we gaan eerst even Nazca in. Dit leuke kleine stadje heeft een erg gezellige markt met veel kleurrijke mensen. We kopen nog even een warme trui (ingegeven door de boottocht van vanmorgen) en zetten dan koers naar het lokale vliegveld. Daar blijken we de enige 2 mensen op de vlucht en worden we na een hoop gedoe omgeboekt op een heel klein toestel. Het is jammer dat we zo uitlopen want we moeten nog terug naar Lima. De vlucht is geweldig! We genieten van het kleine toestelletje dat maar blijft draaien om iedereen de figuren van soms meerdere voetbalvelden groot te laten zien. We zien de aap, de kolibrie, de astronaut en ga zo maar door. Na drie kwartier staan we weer aan de grond. Het is inmiddels al 5 uur en we moeten nog terug naar Lima. We vallen achterin volkomen uit het geluid maar onze chauffeur is de held van de dag. Om klokslag 11 uur stopt hij voor het hotel. Wij rollen er uit en snurken binnen 3 seconden weer als rozen.

Dag 3;

Half zes zitten we weer in de auto. We zijn onderweg naar het vliegveld want we gaan naar Cuzco. Nou ja,  we vliegen naar Cuzco maar ons doel vandaag is de Valle Sagrada. Na de Nazca civilisatie is nu het Inka rijk aan de beurt. De Inkas hebben mij altijd gefascineerd. Ik maakte er op de lagere school al eens een werkstuk over. Ik kan niet uitleggen waarom maar ze boeien. Ik vind in ieder geval de dingen die ze maken heel erg mooi. Bij aankomst in Cuzco kijken we even hoe onze longen en hoofden het houden want we staan ineens op 3400 meter. Alles is echter prima al worden we wel accuut overvallen door een dorst die de komende dagen niet meer zal wijken. Ons vervoer staat te wachten en wij gaan onderweg naar de markt in Pisac. Daar aangekomen genieten we van de artisanale markt en de kleurrijke indianenvrouwen die vaak met mooie hoeden getooid zijn. Er lopen kinderen rond met lama's, honden en lammetjes en het leven is goed als we even lekker gaan zitten voor een kop koffie bij Cafe Ulrike. Even later wacht ons een lunch en worden we voor het eerst geconfronteerd met een panfluit die „el condor pasa" speelt. Tonia vindt het nu nog prachtig maar ik ben die panfluiten meer dan zat. Dat ligt niet aan het instrument, dat vind ik mooi. Ik word alleen gestoord van altijd diezelfde deuntjes. „El condor pasa" is hier de allerergste van! Tonia koopt een cd van deze band maar pas nadat ik de inhoud op deuntjes heb gechecked. We rijden verder door de Valle Sagrada en komen aan bij het einddoel van vandaag. De Inka stad Ollatatambo. We krijgen een rondleiding door onze Engelse gids en krijgen hierdoor een kijkje in het vernuft van de Inkas. We lopen nog even door het huidige dorpje nadat we zijn ingecheckt in ons superleuke hotelltje dat op valafstand van het station ligt waarmee we morgen per trein naar Machu Picchu vertrekken.

Dag 4;

De zon komt net op en net als gisteren belooft het een prachtige dag te worden. We lopen naar het treinstation om per „Vista Dome" trein naar Machu Picchu te gaan. Deze trein heeft ramen in het dak en biedt prachtig uitzicht op de besneeuwde toppen om ons heen. De rit is heerlijk en na ongeveer 2 uur stappen we in Aguas Calientes uit. Hier wacht onze gids voor de dag op ons en hij neemt ons per bus mee naar boven. Ik ben hier eerder geweest en vond het ook toen al schitterend. Deze keer is het net zo mooi. Deze plek is werkelijk magisch en de hele ochtend tot vroeg in de middag lopen we rond en krijgen uitleg over het hele complex. Net als de Nazca civilisatie hadden ook de Inkas geen schrift dus is het een hoop giswerk en daarom ook heel mystiek. Onze gids kent de plek door en door en heeft ADHD en is niet te stoppen. De anekdotes vliegen in de rondte en wij genieten mee. Dan is het tijd voor een heerlijke lunch en ik besef me dat ik lek geprikt ben door muskieten. Net voordat ik de trein instapte vanmorgen werd me nog spray aangeboden maar ik wuifde haar vriendelijk lachend weg. Muggen in Machu Picchu. Nou, neem van mij aan: ze zitten er en ze jeuken een week! Na de lunch dalen we terug af naar Aguas Calientes en bezoeken daar nog even de enorme souvenir markt voordat we terug gaan naar Ollatatambo vanwaar we per auto terugrijden naar Cuzco. We checken in, in ons hotel en gaan lekker uit eten. Het is onwijs koud buiten en onze truien en vesten komen uitstekend van pas......

Dag 5;

De jungle in! We worden vroeg opgehaald om naar Manu te vertrekken. Je kunt op 2 manieren in Manu komen. Via de weg en dan doe je er 2 dagen over (kom je wel een van de mooiste vogels ter wereld, de rotshaan tegen) of met een vluchtje van 3 kwartier. Dat laatste doen wij en we landen rond de klok van 8 uur op de airstrip van gras in Manu. Om bij het Manu Wildlife Centre (de lodge waar je slaapt) te komen moeten we nog een uur of 2 met de boot. We spotten tijdens deze heerlijke boottocht een kaaiman en zien van heel dichtbij een brulaap. Verder ontzettend veel vogels en we genieten van de warmte. Bij aankomst krijgen we een uitgebreide briefing van onze gids Miguel.  We beginnen na de lunch met een tocht door het omringende regenwoud en komen verschillende apensoorten tegen. De grond is erg zompig maar voor nu houd ik het bij mijn teenslippers. De rest van de kleding bestaat uit lange mouwen en een spijkerbroek want zelfs met deze aan en een emmer DEET op zijn de muskieten erg vasthoudend. Na de wandeling kunnen we even relaxen om dan na het diner (3 gangen in the middle of nowhere!) snel op de lakens te gaan liggen. In Manu koelt het in de avond wel lekker af en ergens in de nacht kruip je lekker onder je dekentje. Wij wel in ieder geval!

Dag 6;

Het schemert en wij zitten in de boot. We zijn op weg naar de „Macaw Clay Lick". Toen ik een aantal jaren terug een documantaire over dit park zag was dit het dat me trof. Ara's die naar deze klei in de wand van een rivier komen om deze klei te eten om het fruit en dergelijke te verteren wat ze op hebben gegeten maar wat nog niet rijp was. Wij noemen dat tegenwoordig detoxen. Nou, deze ara's kunnen er ook wat van. Eerst wordt er geopend door de papagaaien. Die komen met zo'n 500 man sterk en geloof me, dat is iets, dat wil je niet missen! Dan vliegen ze plotsklaps weg om vervangen te worden door de ara's die langzaam maar zeker uit de toppen van de bomen naar beneden zakken. Gekke is dat ze pas beginnen met klei te eten als er een stuk of 20 zijn zodat er ook de nodige uitkijkposten worden gecreëerd. Werkelijk fascinerend en de kleuren zijn zo mooi! Na deze absolute highlight gaan we terug naar de lodge om te lunchen om dan na een uur weer klaar te staan voor de volgende tocht. We moeten anderhalf uur door het oerwoud ploeteren om bij de andere "clay lick" te komen. Hier zijn geen vogels maar Is de tapir de hoofdrolspeler. Werkelijk doorweekt van het zweet komen we er aan. De plek zelf is mooi en door middel van een houten dek met hierop matrassen en muskietennetten heb je een prachtig uitzicht. We eten ons meegebrachte eten op en wachten. Rond half acht zien we hem ineens. De tapir.....hij zompt door de klei in de rondte en we kunnen hem op het gemak bekijken. Dan beginnen we weer aan dezelfde beproeving terug. Het is nog steeds erg heet maar nu ook donker. Ik ben altijd wat onhandig geweest en met mijn zaklamp met nauwelijks batterij is het eerste stuk een ware beproeving. Gelukkig krijg ik van een joviale Amerikaan een nieuwe zaklamp aangereikt. Dat blijkt niet alleen vanwege de wortels geen overbodige luxe want we komen spinnen, schorpioenspinnen en schorpioenen tegen en het is handig om te kijken waar ze zijn. Ik ben nu overigens niet op mijn teenslippers maar op rubber laarzen van de lodge wat me op 2 enorme blaren komt te staan......Doodmoe maar heel heel voldaan vallen we in slaap.

Dag 7;

We staan weer vroeg op om koers te zetten naar een nabijgelegen meer waar we op zoek kunnen gaan naar kaaimannen en een reuzenotter familie. De boottocht begint fantastisch want we zien 2 soorten toucans en heel veel watervogels. De lucht zag er vanmorgen eigenlijk prima uit maar als ik omkijk na een uurtje varen val ik bijna van mijn stoel. Daar komt me een donkere lucht aan! Eerst begint het heel hard te waaien en koelt het ongeloofelijk snel af. Dan zien we een gordijn over het meer voorbij komen en binnen 2 seconden zijn we doorweekt! Een helse bui valt op ons en we kunnen niet schuilen. De boot kan ook niet terug naar de aanlegsteiger omdat ie geen motor heeft maar er 2 mannen moeten peddelen. Dat heeft echter bij dit weer geen zin. De Amerikaan van de zaklamp (ja echt, er zijn ook hele leuke Amerikanen) laat zien wat hij  waard is en samen met een van de lokale peddelaars brengt hij ons terug. Doorweekt zijn we. Nat en koud tot op onze botten komen we terug bij de lodge. De gids zegt dat dit niet vaak voorkomt maar de hele dag blijven we kleumen in onze hut. Het is wel een hele bijzondere ervaring en als de avond valt is het moeilijk te geloven dat we in de Amazone zitten. Hooguit een graad of 10 en 2 dekens over ons heen. Viva la vida loca!

Dag 8;

gaat het vliegtuig of niet, dat is de vraag...... Het weer is iets opgeklaard maar het lijkt nog steeds te kunnen gaan regenen. De vlucht komt vandaag wel. De mensen van gisteren zijn op de „luchthaven" gestrand en gaan ook met onze vlucht mee. Met wat vertraging komen we in Cuzco aan waar de zon weer schijnt. De hele middag en avond vermaken we ons in de stad. Cuzco is prachtig. De Plaza de Armas is een van de mooiste pleinen die ik ken ter wereld en de sfeer is er top. Heel veel leuke restaurantjes en leuke winkeltjes. Nee, in Cuzco hoef je je absoluut niet te vervelen. We kleuren vandaag heerlijk bij en vallen ´s avonds heerlijk rozig in slaap.

Dag 9;

wat een luxe! We hoeven pas om half 7 op...... Om iets na zevenen worden we opgepikt om vervolgens bij de bus te worden gedropt. Deze bus is eerste klasse en alleen voor toeristen. Hij zal ons in 10 uur van Cuzco naar Puno brengen. De busrit duurt eigenlijk korter maar je maakt 6 stops onderweg. De eerste stop is bij een kerk. Mooi maar niet echt ons ding dus wij gaan lekker buiten op de stoep in de zon zitten en maken foto's van de prachtige lokale bevolking. De volgende stop is een Inka ruïne en de gids van de bus legt goed en duidellijk uit. Hier is echter weer zo'n artisanaal marktje bij en wij kiezen ervoor om hier lekker rond te hangen. De vrouwen dragen prachtige hoeden en we kijken onze ogen uit. Op het menu staat er dan achtereenvolgens een winkelstop en een lunch. De lunch wordt opgeleukt door een panfluitbende die „el condor" pasa als een soort death metal panfluit versie weten te brengen. De cd zal ik er niet van kopen maar amusant is het allemaal wel. In heel Peru is het eten top en ook nu worden we weer niet teleurgesteld. Dan is het tijd voor de hoogste pas van de dag en op bijna 4400 meter kijken we naar lama's en alpaca's en bibberen van de kou. De lucht betrekt naargelang we dichter bij Puno komen en na onze laatste stop (een pre Columbiaans museum met een beschaving van net voor de Inkas) begint het te regenen. Puno is een stad met  bijna 200 000 inwoners en voor de stad zelf ging geen hond er heen. Het ligt echter aan een van de meest beroemde meren ter wereld ; het Titicaca meer. We checken in en kruipen onder de wol en hopen dat morgen de zon weer schijnt.

Dag 10;

ik word wakker rond 6 uur en zie een waterig zonnetje. We zitten nog niet koud op onze boot of het wordt een echte lekkere warme zon. We gaan een bezoek brengen aan de Uros indianen. Deze kleine groep (ongeveer 2200 mannen en vrouwen) mensen wonen op eilanden van riet in het Titicaca meer. Onze gids (zijn naam is Fred en wij vinden hem pedant) legt aan ons, domme Europeanen als we zijn, uit dat je Titigaga moet zeggen. Hij doet dit alsof we in groep 1 zitten en wij vertrekken naar het bovendek om in de zon van het uitzicht te genieten. Dan komen we bij de Uros. Natuurlijk, ze leven niet meer van de visvangst, ze leven van het toerisme. Is het daarom fake of minder indrukwekkend? Wij vinden van niet. Je krijgt veel uitleg en als je enigszins Spaans machtig bent kun je ook echt heel leuk met ze kletsen. Ze zijn zelf ook heel eerlijk over hun manier van doen en inkomsten en dat is ook prettig. Na een tocht van een uur of 3 zijn we weer terug in Puno. Je kunt verschillende tochten op het meer maken maar meer tijd hebben we niet. Wij moeten vandaag namelijk nog naar Chivay rijden. Deze plek blijkt bij navraag 6 uur verderop te liggen. Ach, geen punt, je raakt er aan gewend....... We stappen in bij onze chauffeur die gisteren al in Puno is gearriveerd. Hij kijkt wat zorgelijk naar de lucht en zegt dat de tocht wel eens wat langer kon gaan duren. Daar blijkt hij geen ongelijk in te hebben. We rijden vandaag door de Altiplano (het hoogland van de Andes) en bereiken gemakkelijk hoogtes van boven de 4000 meter. Eerst zien we alleen maar prachtig besneeuwde toppen maar het duurt niet lang of we rijden zelf in de sneeuw. Dat is volgens onze chauffeur echt niet normaal voor de tijd van het jaar. We stoppen bij wat lagunes waar we roze flamingos zien staan omringd door sneeuw. Sprookjesachtig! Dan begint het ineens langzaam te sneeuwen. Ik ben natuurlijk weer op mijn teenslippers en trotseer onder protest van Tonia de kou. Ik zie lama's en alpaca's verdwaasd rondlopen. Voor hun is dit niet erg qua kou maar hun eten verdwijnt zienderogen onder de sneeuw. Veel auto's staan aan de kant van de weg en we zien ook nog wat kleine ongelukken. Veel later dan gedacht komen we bij de splitsing aan. Links naar Arequipa en rechts naar Chivay. Chivay is het uitgangspunt voor een bezoek aan de Colca Canyon om de condors te zien. Het weer is nog steeds rampzalig en nadat de chauffeur vrolijk zegt: „ nog maar 2 uur rijden, misschien 2 ½ „ overwegen we maar door te rijden naar Arequipa waar we morgen toch moeten zijn voor onze vlucht naar Lima. De chauffeur wil er echter niets van weten en zo checken we toch rond 8 uur in in het hotel. De maan en de sterren zijn te zien, het zal toch niet? 

Dag 11;

het zal toch wel! Schitterend weer en geen wolkje aan de lucht. Onze gids, die we gisterenavond in Chivay hebben ontmoet, staat te dansen. Dit wordt een topdag...... We rijden naar het „Cruz del Condor", hier zijn deze majestueuze aaseters goed te zien. Een van de weinige plekken in de wereld. De route erheen is mooi maar de gids zegt dat we beter op de terugweg kunnen stoppen. Hij blijkt gelijk te hebben want bij het „cruz" zien we wel 25 condors en geloof het of niet, ze zweven aan je voorbij op ooghoogte. Een werkelijk onvergetelijke ervaring! De weg terug neemt de gids lekker de tijd voor wat uitleg over de vallei en zijn inwoners. We stoppen in een klein dorpje dat in 1991 bijna werd weggevaagd door een aardbeving. Aardbevingen komen in Peru vaak voor omdat het land op 2 tektonische platen ligt. Terug in Chivay lunchen we lekker vroeg waarna we in 3 uurtjes naar Arequipa worden gebracht. Onderweg komen we vlak voor het hoogste punt van de hele reis (4900 meter) vicunas tegen. Deze wilde verwanten van de lama's en alpaca's zijn erg mooi, zeker nu alles nog met een laagje sneeuw is bedekt al brandt de zon die wel snel weg. We zijn ruim op tijd in Arequipa en worden op de luchthaven gedropt. We gaan lekker zitten en wachten op onze vlucht naar Lima. Laat in de avond komen we weer in ons eerste hotel aan en bestellen roomservice en kruipen moe maar voldaan onder de dekens.

Dag 12;

Het hotel in Lima ligt in de wijk Miraflores. Dit is met afstand de leukste wijk van Lima. Gisteren was het de dag van de Onafhankelijkheid en vandaag lijkt het of de stad collectief zijn kater uitslaapt. Het is rustig op straat en er is bijna niets open. Toch zijn er vlak bij het hotel wat mooie pleinen en dus is een lekkere wandeling de moeite waard. We lunchen op ons gemak en duiken nog even in het zwembad van het hotel voordat we in de middag naar de luchthaven gaan voor de reis naar Amsterdam. Reizen door Peru is best pittig. Veel hoogteverschillen, verschillen in temperatuur en de afstanden zijn ook niet te onderschatten. Toch kan ik Peru echt met heel mijn hart aanbevelen. Het is kleurrijk en heeft ontzettend veel variëteit te bieden. De mensen zijn vriendelijk en  authentiek. De natuur is adembenemend en ongeloofelijk veelzijdig. Moet ik nog meer zeggen?

Kaart van Peru

Dagboek flow

Onze onderzoeksreizen doen wij eigenlijk altijd in een versneld programma. Voor het beste resultaat en om echt van de reis te kunnen genieten adviseren wij je om meer tijd te nemen. Ben je geïnspireerd geraakt door het lezen van ons dagboek en wil je ook zo'n reis maken? Voor deze reis adviseren wij je op de volgende punten te letten;

  • De mooiste Amazone ervaring is denk ik het Manu National Park in Peru maar besef je dat dit niet goedkoop is. Ook al ga je naar het goedkopere Puerto Maldonado gebied, hou er rekening mee dat dit forse extra kosten zijn en dat deze excursie minimaal 5 dagen in beslag neemt.
  • De Inca Trail dien je tegenwoordig ver vooruit te boeken omdat beschikbaarheid een groot probleem is. Dat heeft als voordeel dat het op de trail zelf niet te druk wordt en dat is natuurlijk ook belangrijk. Een goede conditie is echt vereist.
  • Hoogteziekte komt relatief vaak voor tijdens een reis naar Peru omdat je vaak op grote hoogtes komt. Wij beginnen de reis vaak rustig en reizen vanaf Lima zuidwaarts naar Arequipa zodat je lijf rustig kan wennen aan de hoogte. Dat geeft geen garanties maar is wel veel beter dan ineens naar Cuzco te vliegen.

Wij schrijven graag een gepersonaliseerde offerte die bij jouw wensen past. Denk er aan dat je je nooit over de kop reist, dat is zonde en kun je niet optimaal genieten. Voor iedereen is het tempo anders net zoals de reishoogtepunten voor iedereen anders zullen zijn. We gaan altijd uit van 2 tot 3 weken maar met meer of minder is er natuurlijk ook van alles mogelijk.

Bekijk ook onze voorbeeldreis.

Ervaringen van anderen

Twintig jaren geleden las ik mijn kinderen voor uit een boek dat verhaalde over een jongetje dat leefde op een eiland op het Titicaca meer. Toen al nam ik me voor er ooit eens te gaan kijken. Nu twee jaar gelden werd het voornemen langzaam werkelijkheid. Ik had veel informatie verzameld over de landen rondom het Titicaca meer en steeds meer werd me duidelijk dat het minimaal 4 landen zouden worden n.l. Peru, Chili, Bolivia en Equador.

De route had ik inmiddels al ontwikkeld en samengesteld vanuit de basisgedachte "Reis als het kan met de zon in je rug, dan zie je meer" en de reis zoveel mogelijk over land te doen, om echt in het land te zijn.W at volgde was het samenstellen van een "gelegenheidsreisgezelschap". Na rond vraag onder onze reisvrienden, waren snel twee paren gevonden die het wel aandurfden. Natuurlijk kenden we elkaar ook al van reizen naar Patagonie en Moskou.

De uitdaging was nu een provider te vinden die aan onze wensen wilde voldoen en bereid was een eventuele "standaardreis" aan te passen.

Oorspronkelijk gingen we er vanuit dat we zelf, met gehuurde campers, de reis zouden maken.

Met ons programma van wensen en eisen waren snel, wereldwijd, aanbieders gevonden, maar de meesten hadden een zeer afstandelijke benadering ten aanzien van ons reisschema, zo van waarom zou je iets anders willen dan de standaard- programma's die we al ontwikkeld hebben.

Begin van het jaar bezochten we de vakantiebeurs en ieder paar trok er op los om nog aanvullende informatie en offertes te krijgen. Bijna aan het einde van onze rondtour kwam wij zelf in contact met de medewerkers van Reislust. Op onze vraag of ze nog iemand kenden die trek had onze reis te organiseren, reageerden ze enthousiast met "Ja hoor, dan moet je bij Hans zijn van Dagboekreizen". We zullen jullie wensen en eisen wel even doorsturen en dan neemt hij wel contact met jullie op.

Vanaf dat moment liep het. Snel werd duidelijk dat onze droomreis ingevuld zou worden. Aanvullende punten werden onder gebracht in onze reis, met name begin op laag niveau en maak de route zo dat je langzaam maar zeker went aan de hoogte en vooral rijdt niet zelf, maar laat je vervoeren met een comfortabel voertuig zoals een Mercedes Sprinter.

Het was een verademing snel, maar vooral wederzijds betrokken, te kunnen reageren. We hadden het gevoel dat we iemand gevonden hadden die net zo dol is op reizen als wij het zijn. En dat gevoel werd steeds verder uitgebreid en ingevuld. Nadat we de definitieve offerte hadden gekregen, wisten we het zeker, met Dagboekreizen gaan we het doen.

We hebben een fantastische reis gehad en zijn Hans en zijn team nog steeds dankbaar dat we het allemaal hebben kunnen doen. Natuurlijk ging ter plaatse ook wel eens iets goed fout, maar een sms'jes naar Hans en je kon erop wachten dat binnen een half uur noodzakelijk aanpassingen plaats vonden.

Oh ja, waar waren we allemaal. De start was in Lima

  • Lima - Een prachtige stad waar het nooit regent.
  • Ica - Overnachten in een oase met zandbergen om je heen is zeer speciaal.
  • Nazca - Natuurlijk de lijnen, je ziet er zoveel dat 's avond in je bed liggend nog alle lijnen door elkaar lopen.
  • Cuzco - Een stad om te bezoeken met een mooie kathedraal, soms is er een opstand en moet je een nachtje binnen blijven.
  • Machu Picchu - Prachtig om te zien. Hoe bedenk je je het om zo hoog te gaan wonen. Ollatatambo vond ik indrukwekkende.
  • Amazone oerwoud - Om het eens te ervaren in een slaapkamer met drie wanden, de vierde is het oerwoud. Fantastisch.
  • Titicaca meer - De drijvende Uros eilanden zijn op zich een bezienswaardigheid, maar een nachtje op het eiland Amantani brengt je terug naar de basics van het leven.
  • Colca Canyon - Het toetje van een canyon en als je geluk hebt zie je de Condors.
  • Arequipa - Een gezellige stad met veel bekijks.
  • Arica - En dan ben je in Chili, in de belasting vrije zone. Heerlijk aan zee en het beginpunt van de trip naar het schitterende Lauca meer.
  • San Pedro de Actacama - Het begin van een barre maar imponerende tocht naar en over de Salar.
  • Salar de Uyuni - Voor mij het hoogte punt van de reis, zo ver, zo wit, zo indrukwekkend.
  • Potosi - Daar waar vroeger de zilvervloot mee beladen werd. Nog steeds wordt onder erbarmelijke omstandigheden getracht zilver uit de berg te halen.
  • Sucre en Santa Cruz - Twee steden die de gezelligheid en rijkdom van Potosi naar zich toe haalden. Samaipata - De Inca burcht op een grote steen. Schitterend om te zien.
  • La Paz - Als je van steden houdt is La Paz een echte aanrader. Vanaf uitzichtpunten rond de stad kun je de steile afdalingen in de stad goed bekijken.
  • Trujjilo en  Chiclayo - Het bezoeken van opgravingen en het mooie museum is alle moeite waard. 
  • Cuenca - Het begin van Equador het land van de vulkanen en leuke en gezellige plaatsen zoals Banos en Riobamba.  
  • Cotopaxi vulkaan - Fantastisch om te beklimmen tot 5000 m hoogte. 
  • Papallacta - Met zijn heet water bronnen een verademing. 
  • Quito - De hoofdstad die moet je gezien hebben en natuurlijk een uitstapje naar de markt van Otavalo en de evenaar. 
  • Bellavista nevelwoud - Prachtig om te zijn, met zijn vele kolibries. 
  • San Lorenzo - Het droogwoud en de vissers aan de kust van dit kleine plaatsje laten je weer tot rust komen voor de grote terugreis. Het was fantastisch om al die plaatsen en omgevingen te kunnen bezoeken in de wetenschap dat het goed georganiseerd was en dat indien nodig back-up gegarandeerd was.

Een schitterende reis, een kleine 10.000 km, drie verschillende oerwouden en een hoogte van 0 tot 5000 meter. Een voor eeuwig onvergetelijke reis in latijns-Amerika

Kort en goed, wil je een uitdagende reis, met eigen wensen, dan boek je je reis bij Hans van Dagboek reizen.

Elso Tieman.

Een reis van 1000 mijl begint met een enkele stap... (Loa Tzu)

Hoi Hans en Tonia,

Bij gebrek aan Facebook even langs deze weg een review.

Voor de pandemie stond er een rondreis door Brazilië gepland. Dit werd een voucher, toen een rondreis door Namibië, Botswana, Zimbabwe en Mozambique, vervolgens weer een voucher en uiteindelijk een refund.
Alleen al om de wijze waarop dit hele proces werd aangepakt zou ik DagboekReizen meer dan aanbevelen.
Het is een organisatie gerund door integere oprechte en positieve mensen voor wie hun werk hun passie is en het kan niet anders dan dat dit doorsijpelt in de wijze waarop ze hun reizen organiseren en in hun keuze voor de lokale organisaties met wie zij werken.
Wij hebben als gezin het geluk gehad in ons jaar reizen, tweemaal een deel met DagboekReizen te kunnen doen.
Een maand Colombia en een week in een relatief onbekend maar adembenemend mooi gebied in Brazilië, de Jalapao.
Beide reizen waren afwisselend, uitstekend georganiseerd en met veel oog voor onze behoeften als gezin samengesteld.
Hans en Tonia hebben het talent accomodaties te vinden met een charme die wij erg waarderen en waar we ons direct thuis voelden.
De maand Colombia heeft ons een fantastisch inkijkje gegeven in dit prachtige land met eindeloos veel natuur waar we ons zoveel in hebben mogen vermaken. De plaatsen en steden die we bezochten waren met alle muurschilderingen een lust voor het oog en door de gidsen die we troffen en tours die we kregen altijd informatief en boeiend.
Het fijne aan onze reis door Colombia was ook de ruimte die er was gelaten om zelf een invulling te kiezen en te organiseren ter plaatse, wat ons een prettig gevoel van autonoom zijn gaf, iets wat soms onder gesneeuwd kan raken tijdens overvolle georganiseerde trips.
In de Jalapao in Brazilië waren we enkel met lokale toeristen en een fantastische gids in een bijzonder gebied met de fervedouros als absoluut hoogtepunt.
Wij zijn ervan overtuigd dat je met DagboekReizen kiest voor een organisatie die ook de minder bekende juweeltjes van een land aandoet en je een complete ervaring biedt die veel verder gaat dan de foto’s van een gemiddelde reisbrochure.
Dank Hans en Tonia voor 5 geweldige weken en het daarnaast ook volkomen belangeloos geven van tips en aanbevelingen gedurende onze reis van afgelopen jaar. We hebben er talloze opgevolgd en het heeft ons op schitterende plekken gebracht.
Mede dankzij jullie is ons jaar de wereld over een onvergetelijke ervaring geworden.

Nou dit is hem dan.
Ik word er bijna emotioneel van.
Maar dat ben ik snel:-) en over tweeenhalve week gaan we weer naar huis dus ik moet sowieso afscheid nemen van ons jaar en dat valt niet mee.
En vooral;
We zijn jullie gewoon enorm dankbaar.

Martijn en Didi en Tijmen en Imme

brazilie en colombia 2022
Kunnen wij je helpen?

Reizen,

        Mensen ontmoeten,

                                      Ontdekken

Op de thee bij Dagboek Reizen? >>
SGR
ANVR
Calamiteitenfonds
KLM
Tripadvisor
© Dagboekreizen Reis- en Boekingsvoorwaarden - Disclaimer - Copyright - Privacy - Cookies - Sitemap